دیوان شمس/در این خانه کژی ای دل گهی راست

by مولوی

	در این خانه کژی ای دل گهی راست			برون رو هی که خانه خانه ماست
	چو بادی تو گهی گرم و گهی سرد			رو آن جا که نه گرما و نه سرماست
	تو خواهی که مرا مستور داری			منم روز و همیشه روز رسواست
	تو میرابی که بر جو حکم داری			به جو اندرنگنجد جان که دریاست
	تو پر و بال داری مرغ واری			به پر و بال مردان را چه پرواست
	نجس در جوی ما آب زلالست			مگس بر دوغ ما بازست و عنقاست
	صلا ای آفتاب لامکانی			که ذره ذره از تابش ثریاست
	بحمدالله به عشق او بجستیم			از این تنگی که محراب و چلیپاست
	دهل برگیر و در بازار می‌رو			ندا می‌کن که یوسف خوب سیماست
	دریدم پرده ناموس و سالوس			که جان من ز جان خویش برخاست