| | | | | | |
| |
خیز که امروز جهان آن ماست |
|
جان و جهان ساقی و مهمان ماست |
|
| |
در دل و در دیده دیو و پری |
|
دبدبه فر سلیمان ماست |
|
| |
رستم دستان و هزاران چو او |
|
بنده و بازیچه دستان ماست |
|
| |
بس نبود مصر مرا این شرف |
|
این که شهش یوسف کنعان ماست |
|
| |
خیز که فرمان ده جان و جهان |
|
از کرم امروز به فرمان ماست |
|
| |
زهره و مه دف زن شادی ماست |
|
بلبل جان مست گلستان ماست |
|
| |
کاسه ارزاق پیاپی شده‌ست |
|
کیسه اقبال حرمدان ماست |
|
| |
شاه شهی بخش طرب ساز ماست |
|
یار پری روی پری خوان ماست |
|
| |
آن ملک مفخر چوگان و گوی |
|
شکر که امروز به میدان ماست |
|
| |
آن ملک مملکت جان و دل |
|
در دل و در جان پریشان ماست |
|
| |
کیست در آن گوشه دل تن زده |
|
پیش کشش کو شکرستان ماست |
|
| |
خازن رضوان که مه جنت‌ست |
|
مست رضای دل رضوان ماست |
|
| |
شور درافکنده و پنهان شده |
|
او نمک عمر و نمکدان ماست |
|
| |
گوشه گرفتست و جهان مست اوست |
|
او خضر و چشمه حیوان ماست |
|
| |
چون نمک دیگ و چو جان در بدن |
|
از همه ظاهرتر و پنهان ماست |
|
| |
نیست نماینده و خود جمله اوست |
|
خود همه ماییم چو او آن ماست |
|
| |
بیش مگو حجت و برهان که عشق |
|
در خمشی حجت و برهان ماست |
|
