| | | | | | |
| |
خیره چرا گشته‌ای خواجه مگر عاشقی |
|
کاسه بزن کوزه خور خواجه اگر عاشقی |
|
| |
کاش بدانستیی بر چه در ایستاده‌ای |
|
کاش بدانستیی بر چه قمر عاشقی |
|
| |
چشمه آن آفتاب خواب نبیند فلک |
|
چشمت از او روشنست تیزنظر عاشقی |
|
| |
شیر فلک زین خطر خون شده استش جگر |
|
راست بگویم مرنج سخته جگر عاشقی |
|
| |
ای گل تر راست گو بر چه دریدی قبا |
|
ای مه لاغرشده بر چه سحر عاشقی |
|
| |
ای دل دریاصفت موج تو ز اندیشه‌هاست |
|
هر دم کف می‌کنی بر چه گهر عاشقی |
|
| |
آنک از او گشت دنگ غم نخورد از خدنگ |
|
ور تو سپر بفکنی سسته سپر عاشقی |
|
| |
جمله اجزای خاک هست چو ما عشقناک |
|
لیک تو ای روح پاک نادره‌تر عاشقی |
|
| |
ای خرد ار بحریی دم مزن و دم بخور |
|
چون هنرت خامشیست بر چه هنر عاشقی |
|
