دیوان شمس/خواجه سلام علیک گنج وفا یافتی
ظاهر
خواجه سلام علیک گنج وفا یافتی | دل به دلم نه که تو گمشده را یافتی | |||||
هم تو سلام علیک هم تو علیک السلام | طبل خدایی بزن کاین ز خدا یافتی | |||||
خواجه تو چونی بگو در بر آن ماه رو | آنک ز جا برترست خواجه کجا یافتی | |||||
ساقی رطل ثقیل از قدح سلسبیل | حسرت رضوان شدی چونک رضا یافتی | |||||
ای رخ چون زر شده گنج گهر برزدی | وی تن عریان کنون باز قبا یافتی | |||||
ای دل گریان کنون بر همه عالم بخند | یار منی بعد از این یار مرا یافتی | |||||
خواجه تویی خویش من پیش من آ پیش من | تا که بگویم تو را من که که را یافتی | |||||
کوس و دهل میزنند بر فلک از بهر تو | رو که توی بر صواب ملک خطا یافتی | |||||
بر لب تو لب نهاد زان شکرین لب شدی | خشک لبان را ببین چونک سقا یافتی | |||||
خواجه بجه از جهان قفل بنه بر دهان | پنجه گشا چون کلید قفل گشا یافتی |