پرش به محتوا

دیوان شمس/جان خراباتی و عمر بهار

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(جان خراباتی و عمر بهار)
  جان خراباتی و عمر بهار هین که بشد عمر چنین هوشیار  
  جان و جهان جان مرا دست گیر چشم جهان حرف مرا گوش دار  
  صورت دل آمد و پیشم نشست بسته سر و خسته و بیماروار  
  دست مرا بر سر خود می‌نهاد کای به غم دوست مرا دست یار  
  درد سرم نیست ز صفرا و تب از می عشقست سرم پرخمار  
  این همه شیوه‌ست مرادش توی ای شکرت کرده دلم را شکار  
  جان من از ناله چو طنبور شد حال دلم بشنو از آواز تار