| | | | | | |
|
تا که اسیر و عاشق آن صنم چو جان شدم |
|
دیو نیم پری نیم از همه چون نهان شدم |
|
|
برف بدم گداختم تا که مرا زمین بخورد |
|
تا همه دود دل شدم تا سوی آسمان شدم |
|
|
نیستم از روانها بر حذرم ز جانها |
|
جان نکند حذر ز جان چیست حذر چو جان شدم |
|
|
آنک کسی گمان نبرد رفت گمان من بدو |
|
تا که چنین به عاقبت بر سر آن گمان شدم |
|
|
از سر بیخودی دلم داد گواهیی به دست |
|
این دل من ز دست شد و آنچ بگفت آن شدم |
|
|
این همه نالههای من نیست ز من همه از اوست |
|
کز مدد می لبش بیدل و بیزبان شدم |
|
|
گفت چرا نهان کنی عشق مرا چو عاشقی |
|
من ز برای این سخن شهره عاشقان شدم |
|
|
جان و جهان ز عشق تو رفت ز دست کار من |
|
من به جهان چه می کنم چونک از این جهان شدم |
|