| | | | | | |
| |
بیا کامروز ما را روز عیدست |
|
از این پس عیش و عشرت بر مزیدست |
|
| |
بزن دستی بگو کامروز شادی‌ست |
|
که روز خوش هم از اول پدیدست |
|
| |
چو یار ما در این عالم کی باشد |
|
چنین عیدی به صد دوران کی دیدست |
|
| |
زمین و آسمان‌ها پرشکر شد |
|
به هر سویی شکرها بردمیدست |
|
| |
رسید آن بانگ موج گوهرافشان |
|
جهان پرموج و دریا ناپدیدست |
|
| |
محمد باز از معراج آمد |
|
ز چارم چرخ عیسی دررسیدست |
|
| |
هر آن نقدی کز این جا نیست قلبست |
|
میی کز جام جان نبود پلیدست |
|
| |
زهی مجلس که ساقی بخت باشد |
|
حریفانش جنید و بایزیدست |
|
| |
خماری داشتم من در ارادت |
|
ندانستم که حق ما را مریدست |
|
| |
کنون من خفتم و پاها کشیدم |
|
چو دانستم که بختم می کشیدست |
|
