دیوان شمس/بیا امروز ما مهمان میریم
ظاهر
بیا امروز ما مهمان میریم | بیا تا پیش میر خود بمیریم | |||||
ز مرگ ما جهانی زنده گردد | ازیرا ما نه قربان حقیریم | |||||
به مرغی جبرئیلی را ببندیم | به جانی ما جهانی را بگیریم | |||||
سبو بدهیم و دریایی ستانیم | چرا ما از چنین سودی نفیریم | |||||
غلام ماست ازرق پوش گردون | غلام خویشتن را چون اسیریم | |||||
چو ما شیریم و شیر شیر خوردیم | چرا چون یوز مفتون پنیریم | |||||
خمش کن نیست حاجت وانمودن | به پیش تیر باشی گر چه تیریم |