دیوان شمس/بستگی این سماع هست ز بیگانه‌ای
| بستگی این سماع هست ز بیگانه‌ای | ز ارچلی جغد گشت حلقه چو ویرانه‌ای | |||||
| آنک بود همچو برف سرد کند وقت را | چون بگدازد چو سیل پست کند خانه‌ای | |||||
| غیر برونی بدست غیر درونی بتر | از سبب غیریست کندن دندانه‌ای | |||||
| باد خزانست غیر زرد کند باغ را | حبس کند در زمین خوبی هر دانه‌ای | |||||
| پیش تو خندد چو گل پای درآید چو خار | ریش نگه دار از آن دوسر چون شانه‌ای | |||||
| از سبب آنک بد در صف ترسنده‌ای | گشت شکسته بسی لشکر مردانه‌ای | |||||
| خسرو تبریزیی شمس حق و دین که او | شمع همه جمع‌هاست من شده پروانه‌ای | |||||