| | | | | | |
| |
بر منبرست این دم مذکر مذکر |
|
چون چشمه روانه مطهر مطهر |
|
| |
بر منبری بلندی دانای هوشمندی |
|
بر پای منبر او مکرر مکرر |
|
| |
هر لفظ او جهانی روشن چو آسمانی |
|
بگشاده در بیانی مقرر مقرر |
|
| |
زین گونه درگشایی داده تو را رهایی |
|
از حبس خاکدانی مکدر مکدر |
|
| |
بنهاده نردبانی از صنعت زبانی |
|
بر بام آسمانی مدور مدور |
|
| |
نور از درون هیزم بیرون کشید آتش |
|
آتش ز خود نیامد منور منور |
|
| |
آتش به فعل مردم زاید ز سنگ و آهن |
|
و اختر به امر زاید مدبر مدبر |
|
| |
مر هر پیمبری را بودست معجز نو |
|
چون نیست معجزه او مشهر مشهر |
|
| |
مسعود از اوست نحسی فردوس از او است حبسی |
|
محکوم از اوست نفسی مزور مزور |
|
| |
این منبر و مذکر در نفس توست در سر |
|
اما در این طلب تو مقصر مقصر |
|
