دیوان شمس/ببین دلی که نگردد ز جان سپاری سیر

by مولوی

	ببین دلی که نگردد ز جان سپاری سیر			اسیر عشق نگردد ز رنج و خواری سیر
	ز زخم‌های نهانی که عاشقان دانند			به خون درست و نگردد ز زخم کاری سیر
	مقیم شد به خرابات و جمله رندان را			خراب کرد و نشد از شراب باری سیر
	هزار جان مقدس سپرد هر نفسی			در آن شکار و نشد جان از آن شکاری سیر
	مثال نی ز لب یار کام پرشکرست			ولیک نیست چو نی از فغان و زاری سیر
	بگفت تو ز چه سیری بگفتم از جز تو			ولیک هیچ نگردم از آنچ داری سیر
	نه شهر و یار شناسیم ای مسلمانان			از آنک نیست دل از جام شهریاری سیر
	هوای تو چو بهارست و دل ز توست چو باغ			که باغ می‌نشود از دم بهاری سیر
	چو شرمسارم از احسان شمس تبریزی			که جان مباد از این شرم و شرمساری سیر