دیوان شمس/بار دیگر از دل و از عقل و جان برخاستیم

by مولوی

	بار دیگر از دل و از عقل و جان برخاستیم			یار آمد در میان ما از میان برخاستیم
	از فنا رو تافتیم و در بقا دربافتیم			بی‌نشان را یافتیم و از نشان برخاستیم
	گرد از دریا برآوردیم و دود از نه فلک			از زمان و از زمین و آسمان برخاستیم
	هین که مستان آمدند و راه را خالی کنید			نی غلط گفتم ز راه و راهبان برخاستیم
	آتش جان سر برآورد از زمین کالبد			خاست افغان از دل و ما چون فغان برخاستیم
	کم سخن گوییم وگر گوییم کم کس پی برد			باده افزون کن که ما با کم زنان برخاستیم
	هستی است آن زنان و کار مردان نیستی است			شکر کاندر نیستی ما پهلوان برخاستیم