| | | | | | |
| |
ای یوسف مه رویان ای جاه و جمالت خوش |
|
ای خسرو و ای شیرین ای نقش و خیالت خوش |
|
| |
ای چهره تو مه وش آبست و در او آتش |
|
هم آتش تو نادر هم آب زلالت خوش |
|
| |
ای صورت لطف حق نقش تو خوشست الحق |
|
ای نقش تو روحانی وی نور جلالت خوش |
|
| |
ای مستی هوش آخر در مهر بجوش آخر |
|
در وصل بکوش آخر ای صبح وصالت خوش |
|
| |
ای روز ز روی تو شب سایه موی تو |
|
چون ماه برآ امشب ای طالع و فالت خوش |
|
| |
گر لطف و وصال آری ور جور و محال آری |
|
آمیخته‌ای با جان ای جور و محالت خوش |
|
| |
دل گفت مرا روزی سالی گذرد زان مه |
|
جان گفت به گوش دل کای دل مه و سالت خوش |
|
| |
تبریز بگو آخر با غمزه شمس الدین |
|
کای فتنه جادویان ای سحر حلالت خوش |
|
