دیوان شمس/ای غایب از این محضر از مات سلام الله
ظاهر
ای غایب از این محضر از مات سلام الله | وی از همه حاضرتر از مات سلام الله | |||||
ای نور پسندیده وی سرمه هر دیده | احسنت زهی منظر از مات سلام الله | |||||
ای صورت روحانی وی رحمت ربانی | بر مومن و بر کافر از مات سلام الله | |||||
چون ماه تمام آیی و آن گاه ز بام آیی | ای ماه تو را چاکر از مات سلام الله | |||||
ای غایب بس حاضر بر حال همه ناظر | وی بحر پر از گوهر از مات سلام الله | |||||
ای شاهد بینقصان وی روح ز تو رقصان | وی مستی تو در سر از مات سلام الله | |||||
ای جوشش می از تو وی شکر نی از تو | وز هر دو تویی خوشتر از مات سلام الله | |||||
شمس الحق تبریزی در لخلخه آمیزی | هم مشکی و هم عنبر از مات سلام الله |