دیوان شمس/ای عشق که جمله از تو شادند

by مولوی

	ای عشق که جمله از تو شادند			وز نور تو عاشقان بزادند
	تو پادشهی و جمله عشاق			همرنگ تو پادشه نژادند
	هر کس که سری و دیده‌ای داشت			دیدند تو را سری نهادند
	خورشید تویی و ذره از توست			وان نور به نور بازدادند
	چون بوی عنایت تو باشد			زالان همه رستم جهادند
	چون از بر تو مدد نباشد			گر حمزه و رستمند بادند
	ای دل برجه که ماه رویان			از پرده غیب رو گشادند
	مستند و طریق خانه دانند			زیرا که نه مست از فسادند
	تا عشق زید زیند ایشان			تا یاد بود همه به یادند