دیوان شمس/ای صورت روحانی امروز چه آوردی
ظاهر
ای صورت روحانی امروز چه آوردی | آورد نمیدانم دانم که مرا بردی | |||||
ای گلشن نیکویی امروز چه خوش بویی | بر شاخ کی خندیدی در باغ کی پروردی | |||||
امروز عجب چیزی میافتی و میخیزی | در باغ کی خندیدی وز دست کی میخوردی | |||||
آن طبع زرافشانی و آن همت سلطانی | پیران و جوانان را آموخت جوامردی | |||||
بگذر ز جوامردی کان هم ز دوی خیزد | در وحدت همدردی درکش قدح دردی | |||||
هم همره و همدردی هم جمعی و هم فردی | هم عاشق و معشوقی هم سرخی و هم زردی | |||||
با این همه در مجلس بنشین و میا با من | ترسم که میان ره بگریزی و برگردی | |||||
ور ز آنک همیآیی با خویش مبر دل را | کز دل دودلی خیزد گه گرمی و گه سردی |