دیوان شمس/ای شاه تو ترکی عجمی وار چرایی
ظاهر
ای شاه تو ترکی عجمی وار چرایی | تو جان و جهانی تو و بیمار چرایی | |||||
گلزار چو رنگ از صدقات تو ببردند | گلزار بده زان رخ و پرخار چرایی | |||||
الحق تو نگفتی و دم باده او گفت | ای خواجه منصور تو بر دار چرایی | |||||
در غار فتم چون دل و دلدار حریفند | دلدار چو شد ای دل در غار چرایی | |||||
آن شاه نشد لیک پی چشم بد این گو | گر شاه بشد مخزن اسرار چرایی | |||||
گر بیخ دلت نیست در آن آب حیاتش | ای باغ چنین تازه و پربار چرایی | |||||
گر راه نبردهست دلت جانب گلزار | خوش بو و شکرخنده و دلدار چرایی | |||||
گر دیو زند طعنه که خود نیست سلیمان | ای دیو اگر نیست تو در کار چرایی | |||||
بر چشمه دل گر نه پری خانه حسن است | ای جان سراسیمه پری دار چرایی | |||||
ای مریم جان گر تو نهای حامل عیسی | زان زلف چلیپا پی زنار چرایی | |||||
گر از می شمس الحق تبریز نه مستی | پس معتکف خانه خمار چرایی |