دیوان شمس/ای دوش ز دست ما رهیده

by مولوی

	ای دوش ز دست ما رهیده			امشب نرهی به جان و دیده
	در پنجه ماست دامن تو			ای دست در آستین کشیده
	حیلت بگذار و آب و روغن			ماییم هریسه رسیده
	چشم من و چشم تو حریفند			ای چشم ز چشم تو چریده
	ای داده مرا شراب گلگون			گل از رخ زرد من دمیده
	زلف چو رسن چو برفشاندی			از عشق چو چنبرم خمیده
	رفتی و ز چشم من بریدی			خون آید لاشک از بریده
	بر گرد خیال تو دوانیم			ای بر سر ما غمت دویده
	بر روزن تو چرا نپرد			مرغی ز قفص به جان رهیده
	خامش کردم که جمله عیبیم			ای با همه عیبمان خریده