| | | | | | |
|
ای دل ز بامداد تو بر حال دیگری |
|
وز شور خویش در من شوریده ننگری |
|
|
بر چهره نزار تو صفرای دلبری است |
|
تا خود چه دیدهای که ز صفراش اصفری |
|
|
ای دل چه آتشی که به هر باد برجهی |
|
نی نی دلا کز آتش و از باد برتری |
|
|
ای دل تو هر چه هستی دانم که این زمان |
|
خورشیدوار پرده افلاک میدری |
|
|
جانم فدات یا رب ای دل چه گوهری |
|
نی چرخ قیمت تو شناسد نه مشتری |
|
|
سی سال در پی تو چو مجنون دویدهام |
|
اندر جزیرهای که نه خشکی است و نی تری |
|
|
غافل بدم از آن که تو مجموع هستیی |
|
مشغول بود فکر به ایمان و کافری |
|
|
ایمان و کفر و شبهه و تعطیل عکس توست |
|
هم جنتی و دوزخ و هم حوض کوثری |
|
|
ای دل تو کل کونی بیرون ز هر دو کون |
|
ای جمله چیزها تو و از چیزها بری |
|
|
ای رو و پشت عالم در روی من نگر |
|
تا از رخ مزعفر من زعفران بری |
|
|
طاقت نماند و این سخنم ماند در دهان |
|
با صد هزار غم که نهانند چون پری |
|