دیوان شمس/ای اهل صبوح در چه کارید
| ای اهل صبوح در چه کارید | شب می‌گذرد روا مدارید | |||||
| ماننده آفتاب رخشان | از جام صبوح سر برآرید | |||||
| ای شب شمران اگر شمارست | باری شب زلف او شمارید | |||||
| زخمی که زدست وانمایید | گر پنجه شیر را شکارید | |||||
| در خواب شوید ای ملولان | وین خلوت را به ما سپارید | |||||
| می‌آید آن نگار امشب | چون منتظران آن نگارید | |||||
| زان روی که شمس دین تبریز | داند که شما در انتظارید | |||||