دیوان شمس/ای آن که از عزیزی در دیده جات کردند

by مولوی

	ای آن که از عزیزی در دیده جات کردند			دیدی که جمله رفتند تنها رهات کردند
	ای یوسف امانت آخر برادرانت			بفروختندت ارزان و اندک بهات کردند
	آن‌ها که این جهان را بس بی‌وفا بدیدند			راه اختیار کردند ترک حیات کردند
	بسیار خصم داری پنهان و می‌نبینی			کاین جمله حیله کردی ویشانت مات کردند
	شاهان که نابدیدند چون حال تو بدیدند			از مهر و از عنایت جمله دعات کردند
	با ساکنان سینه بنشین که اهل کینه			مانند طفل دینه بی‌دست و پات کردند
	آن‌ها نهفتگانند وین‌ها که اهل رازند			از رنگ همچو چنگی باری دوتات کردند
	اندیشه کن از آن‌ها کاندیشه‌هات دانند			کم جو وفا از این‌ها چون بی‌وفات کردند