دیوان شمس/اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم)
  اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم ز بیضه سر کن و بنگر که ما کیان داریم  
  به آفتاب حقایق به هر سحر گوییم تو جمله جانی و ما از تو نیم جان داریم  
  گر از صفات تو نتوان نشان نمود ولی ز بی‌نشانی اوصاف او نشان داریم  
  دل چو شبنم ما را به بحر بازرسان که دم به دم ز غریبی دو صد زیان داریم  
  چو یوسف از کف گرگان دریده پیرهنم ولی ز همت یعقوب پاسبان داریم  
  به دام تو که همه دام‌ها زبون ویند که هر قدم ز قدم دام امتحان داریم  
  ولیک بندگشا هر دم آن کند با ما که مادر و پدر و عم مگر که آن داریم  
  بنوش کردن زهر این چه جرات است مگر ز کان فضل تو تریاق بی‌کران داریم  
  به خرج کردن این نقد عمر مبتشریم ز عمربخش مگر عمر جاودان داریم  
  نگیرد آینه زنگار هیچ اگر گیرد ز عین زنگ بدان روی دیدمان داریم  
  یقین بنشکند آن نردبان وگر شکند ز عین رخنه اشکست نردبان داریم  
  رهین روز چرایی چو شب کند روزی مکان بهل که مکانی ز لامکان داریم  
  بهار حله دریدی ز رشک و زرد شدی اگر بدیش خبر کاین چنین خزان داریم  
  دهان پر است و خموشم که تا بگویی تو کز آن لب شکرینت شکرفشان داریم