دیوان شمس/اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم
ظاهر
اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم | ز بیضه سر کن و بنگر که ما کیان داریم | |||||
به آفتاب حقایق به هر سحر گوییم | تو جمله جانی و ما از تو نیم جان داریم | |||||
گر از صفات تو نتوان نشان نمود ولی | ز بینشانی اوصاف او نشان داریم | |||||
دل چو شبنم ما را به بحر بازرسان | که دم به دم ز غریبی دو صد زیان داریم | |||||
چو یوسف از کف گرگان دریده پیرهنم | ولی ز همت یعقوب پاسبان داریم | |||||
به دام تو که همه دامها زبون ویند | که هر قدم ز قدم دام امتحان داریم | |||||
ولیک بندگشا هر دم آن کند با ما | که مادر و پدر و عم مگر که آن داریم | |||||
بنوش کردن زهر این چه جرات است مگر | ز کان فضل تو تریاق بیکران داریم | |||||
به خرج کردن این نقد عمر مبتشریم | ز عمربخش مگر عمر جاودان داریم | |||||
نگیرد آینه زنگار هیچ اگر گیرد | ز عین زنگ بدان روی دیدمان داریم | |||||
یقین بنشکند آن نردبان وگر شکند | ز عین رخنه اشکست نردبان داریم | |||||
رهین روز چرایی چو شب کند روزی | مکان بهل که مکانی ز لامکان داریم | |||||
بهار حله دریدی ز رشک و زرد شدی | اگر بدیش خبر کاین چنین خزان داریم | |||||
دهان پر است و خموشم که تا بگویی تو | کز آن لب شکرینت شکرفشان داریم |