دیوان شمس/اندرآ در خانه یارا ساعتی
| اندرآ در خانه یارا ساعتی | تازه کن این جان ما را ساعتی | |||||
| این حریفان را بخندان لحظه‌ای | مجلس ما را بیارا ساعتی | |||||
| تا ببیند آسمان در نیم شب | آفتاب آشکارا ساعتی | |||||
| تا ز قونیه بتابد نور عشق | تا سمرقند و بخارا ساعتی | |||||
| روز کن شب را به یک دم همچو صبح | بی درنگ و بی‌مدارا ساعتی | |||||
| تا ز سینه برزند آن آفتاب | همچو آب از سنگ خارا ساعتی | |||||
| تا ز دارالملک دل برهم زند | ملک نوشروان و دارا ساعتی | |||||