دیوان شمس/از بهر خدا بنگر در روی چو زر جانا
ظاهر
از بهر خدا بنگر در روی چو زر جانا | هر جا که روی ما را با خویش ببر جانا | |||||
چون در دل ما آیی تو دامن خود برکش | تا جامه نیالایی از خون جگر جانا | |||||
ای ماه برآ آخر بر کوری مه رویان | ابری سیه اندرکش در روی قمر جانا | |||||
زان روز که زادی تو ای لب شکر از مادر | آوه که چه کاسد شد بازار شکر جانا | |||||
گفتی که سلام علیک بگرفت همه عالم | دل سجده درافتاده جان بسته کمر جانا | |||||
چون شمع بدم سوزان هر شب به سحر کشته | امروز بنشناسم شب را ز سحر جانا | |||||
شمس الحق تبریزی شاهنشه خون ریزی | ای بحر کمربسته پیش تو گهر جانا |