دیوان شمس/آن به که مرا تمکین نکنی
ظاهر
آن به که مرا تمکین نکنی | تا همچو خودم گرگین نکنی | |||||
بر روی منه تو دست مرا | تا مست مرا غمگین نکنی | |||||
تو رنگرزی، تو نیلپزی | هان کینه را، زنگین نکنی | |||||
ای خواجه، بهل، فتراک مرا | تا خنگ مرا بیزین نکنی | |||||
از دور ترک زانو بزنی | زانوی مرا بالین نکنی | |||||
تو هرچه کنی داعی توم | هرچند که تو آمین نکنی | |||||
دل را بروم، ملک تو کنم | تا تو دل خود پرکین نکنی | |||||
رخساره کنم وقف قدمت | تا تو رخ خود پرچین نکنی | |||||
خاموش کنم، طبلک نزنم | تا از دل و جان تحسین نکنی |