دیوان شمس/آخر کی شود از آن لقا سیر
| آخر کی شود از آن لقا سیر | آخر کی شود ز باغ ما سیر | |||||
| ای عدل تو کرده چرخ را سبز | وی لطف تو کرده باغ را سیر | |||||
| رو بنمایید ای ظریفان | کز جان خودیم بی‌شما سیر | |||||
| آن نقل هزارمن بریزید | تا گردد هر کجا گدا سیر | |||||
| در بزم رضای تست نقلی | وز وی دل و چشم انبیا سیر | |||||
| کی گردد سیر ماهی از آب | کی گردد خلق از خدا سیر | |||||
| مشتاب مرو که کیمیایی | تا مس بچرد ز کیمیا سیر | |||||
| خوانی دگرست غیر این خوان | تا لوت خورند اولیا سیر | |||||
| تا ذوق جفاش دید جانم | در عشق جفاست از وفا سیر | |||||
| کز ملکت سیر شد سلیمان | و ایوب نگشت از بلا سیر | |||||
| چه مکر و چه نعل باژگونه‌ست | خود گرسنه نادرست یا سیر | |||||
| خاموش کن و دغا رها کن | آخر نشدی از این دغا سیر | |||||