دیوان سلمان ساوجی/رباعیات/ای داده غمت بباد جانم چو شمع

ای داده غمت بباد جانم چو شمع

تا کی ز غمت اشک فشانم چون شمع؟

گر می‌کشی‌ام بکش که خود را همگی

من با تو نهاده، در میانم چون شمع