دیوان سلمان ساوجی/رباعیات/آن یار که مشک بر قمر می‌ساید

از ویکی‌نبشته
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آن یار که مشک بر قمر می‌ساید

از لعل لبش در و گهر می‌زاید

هر چند که خائیده سخن می‌گوید

شیرین دهنش ولی شکر می‌خاید