ترجمه قرآن (قمشه‌ای)/فجر
بنام خداوند بخشاینده مهربان
قسم به صبحگاه. (۱)
و قسم به ده شب اول ذیحجه. (۲)
قسم بحق جفت و بحق فرد. (۳)
و قسم به شب هنگامیکه به روز مبدل شود. (۴)
آیا در این امور نزد خردمندان لیاقت سوگند نیست. (۵)
(ای رسول ما) ندیدی که خدای تو با قوم عاد چه کرد؟ (۶)
نیز با اهل شهر ارم چگونه کیفر داد؟ (۷)
با آنکه مانند آن در بزرگی در بلاد نبود. (۸)
و نیز بقوم ثمود که کاخها از سنگ میساختند چه کیفر سختی داد. (۹)
و نیز فرعون را که صاحب قدرت بود چگونه غرق نمود. (۱۰)
برای آنکه آنان در روی زمین ظلم و طغیان کردند. (۱۱)
و بسیار فساد بر انگیختند. (۱۲)
تا آنکه خدای تو بر آنها غذاب پی در پی فرستاد. (۱۳)
ایرسول همانا خدای تو در کمین گاه ستمکاران است. (۱۴)
اما چون خدا انسان را مبتلا به رنجی سازد و به کرم خود با او نعمتی برای آزمایش بخشد در آن حال گوید خدا مرا عزیز و گرامی داشت. (۱۵)
و اما چون او را باز برای آزمودن تنگ روزی گرداند گوید خدا مرا خوار گردانید. (۱۶)
چنین نیست بلکه هرگز یتیم نوازی نکنند. (۱۷)
و فقیر را بر سر سفره ی طعام خود به میل و رغبت ننشاند. (۱۸)
و مال و ارث را بتمامی میخورند. (۱۹)
و سخت فریفته ی مال دنیا باشند. (۲۰)
چنین نیست زمانی آید که از زلزله ی پی در پی زمین متلاشی و خرد گردد. (۲۱)
و آن هنگام به امر خدا فرشتگان صف در صف به عرصه ی محشر آیند. (۲۲)
و پدید آورند در آن روز جهنم را و همان روز آدمی متذکر کار خود گردد و آن تذکر چه سود به حال او بخشد؟. (۲۳)
و با حسرت گوید ای کاش من در دنیا برای زندگانی امروزم کار خیری انجام میدادم. (۲۴)
در آن روز بمانند عذاب انسان کافر هیچکس عذاب نکشد. (۲۵)
و آنگونه جز انسان به بند (هلاک) گرفتار نشود. (۲۶)
ای نفس قدسی (امروز) مطمئن و آرام. (۲۷)
باز آی بحضور پر عظمت پروردگارت که تو خشنود (به نعمت های ابدی او) و او راضی از توست. (۲۸)
پس داخل شود زمره بندگان خاص من. (۲۹)
و داخل شود در بهشت (ابدی و پر نعمت) من. (۳۰)