گردید و هم در این اوقات اردوی پادشاهی از ییلاقات شمیران معاودت نموده در ماه ذی الحجه وارد قم گردیده حضرت شهریاری به زیارت آستانۀ مبارکه مشرف شده به خیرات و مبرات امر و اشاره فرمودند، فقرا و ضعفای آن آستانۀ مبارکه را به عاجزنوازی خوشدل ساخته و سه هزار تومان زر نقد برای تذهیب رواق مبارک که تا آن زمان مذهب نشده بود به رسم نیاز عطا نموده به استادان چابک دست حکم به تذهیب فرمودند و پس از دوازده روز توقف قم به عزم شکار به محال خلجستان و قریۀ نیزار تشریف‌فرما شدند و پس از نشاط شکار از راه ساوه به دارالخلافه معاودت فرمودند و چون دعاگوی دولت ابد مدت شاهی را منظور از تحریر این نسخه ذکر وقایع اواخر ایام خاقان خلد آشیان زمان پادشاهی پادشاه مرحوم بود که به رسم پیشکش در خدمت پادشاه جهان گذرانیده به تذکار وجود نابود خود در انجمن حضور مبارک بپردازد در حال تحریر که اوایل سنۀ هزار و دویست و شصت و هفت است و دو سال و چیزی بالا است که از ایام سلطنت این پادشاه گردون جاه که تا ابد سلطنتش پاینده و برقرار باد منقضی شده بود به جهت تیمن و تبرک خاتمۀ کتاب را به ذکر بعضی از وقایع این دو سال فرخنده فال که امتداد آن تا هزار سال باد بپرداخت و آخر این نسخه را به فتح مشهد مقدس و گرفتاری و قتل حسن‌خان و باعث شدن این فتح مبین و به امن و امان جهانبان از تصدق فرق فرقدان‌سای پادشاه جهان موشح و مزین گردانید، امید این دعاگوی دولت از مرحمت پادشاهی آن‌که ذره‌ای از پرتو التفات را شامل حال این دعاگوی دولت ساخته تا این عمر چند روزه را به فراغت و امنیت در ظل مرحمت پادشاه جهان به دعاگویی به سر برد و گذران نماید و جان ناقابل را در راه دعاگویی دولت ابد مدت صرف نماید و این محقر پیشکش که یاد اسلاف این سلسلۀ علیه است آنگاه پسندیده شود که در نظر همایون پسندیده آید،
| مالک رد و قبول هرچه کند پادشاست | گر بکشد حاکم است ور بنوازد رواست | |||||
مثنوی
| خدایا تو این شاه درویش دوست | که آسایش خلق در ظل اوست | |||||
| بسی بر سر خلق پاینده‌دار | به توفیق طاعت دلش زنده‌دار | |||||
