فارغ‌البال باشیم.
ذکر تفویض فرمودن منصب ولیعهدی از طرف پادشاه مرحوم به پادشاه جهان خلداللّه ملکه که مایۀ امن و امان و پشت و پناه اسلام و اسلامیان است
چون از ناصیۀ حال هرصاحب دولتی واضح است که مدار امر جهان و جهانیان منوط و مربوط به رأی و رؤیت او خواهد بود و هیچ کس را شکی و شبهه‌ای بعد از مشاهدۀ حال آن صاحب دولت نخواهد ماند که از سایۀ نهال شریف آن وجود مبارک جهانی در آسایش و خلقی در آرامش خواهند آمد پادشاه مرحوم در اول حال که جلوس بر تخت پادشاهی فرمودند برای نظام دولت و قوام ملک و ملت و آسایش رعایا و آرامش برایا فرزند ارجمند خود را که در آن وقت در سن چهار سالگی و آثار جلالت و فخامت از ناصیۀ همایونش پیدا بود، شعر:
بالاس سرش ز هوشمندی می‌تافت ستارۀ بلندی به تفویض منصب ولیعهدی ایران شایسته و شایان دیده و جمیع امنای دولت علیه تصدیق این تفویض و این تعیین را نمودند و وزرای دولت خارجه نیز این رأی صواب را محض صلاح و صواب شمردند و برطبق این فرمایش همایون فرمان مبارک صادر شده و اخبار نامجات به اطراف و اکناف ولایات ایران نوشته شد و قبای کیانی مکلل به جواهر و خنجر و بازوبند که در این دولت علیه برای ولیعهد معین و مقرر است به دارالسلطنۀ تبریز به رسم خلعت ارسال شد و جمیع رعایا و برایا از ظهور این مرحمت عظمی به شادمانی و شادکامی کوشیده و شهری و قصبه‌ای و قریه‌ای نماند که به افروختن چراغ و مشعل و آراستن انجمن‌های شادمانی نپرداختند تا جهان را قرار و زمان را مدار است خدای تعالی سایۀ بلندپایۀ این پادشاه گردون جاه را از سر عموم اهالی ایران کم نگرداند و روزبه‌روز بر عمر و دولتش بیفزاید و بعضی را که در اول اوقات ورود به دارالخلافه و جلوس همایون خود را نایب‌السلطنه یا صاحب‌السلطنه می‌نامیدند و می‌دانستند آرزو در دل ماند.
