اسامی اولاد ذکور به این تفصیل است:
امیرزاده بهرام‌میرزا، جهانگیرمیرزا، بهمن‌میرزا، فریدون‌میرزا، اسکندرمیرزا، خسرومیرزا، قهرمان‌میرزا، اردشیرمیرزا، احمدمیرزا، سلطان مرادمیرزا، فیروزمیرزا، جعفرقلی‌میرزا، منوچهرمیرزا، لطف‌الله‌میرزا، حمزه‌میرزا، مصطفی قلی‌میرزا، عبداللّه‌میرزا،خانلرمیرزا، مهدیقلی‌میرزا، ایلدرم‌میرزا، محمد رحیم‌میرزا، محمد کریم‌میرزا، بهادرمیرزا، جعفرخان، فرهادمیرزا.
از ابنیه‌ای که عمارت فرمودند قلعۀ متینۀ عباس آباد است که در کنار آب ارس در خاک نخجوان ساختند، قلعه‌ای است که اگر نظیری برای او باشد در ممالک فرنگستان به ندرت مثل او یافت شود و چنان تعمیر شده که بر رودخانۀ ارس جسر بسته دروازه در لب جسر واقع شده گویا رودخانۀ ارس خندقی است و جسر تخته پلی است که بر او بسته‌اند، قریب به یک کرور خرج قلعه و تدارکات آن برای حفظ بیضۀ اسلام و تحصیل امن و امان برای رعیت ایران نموده‌اند. بنای ثانی بنای قلعۀ اردبیل است اگرچه چهار دیوار اندرونی او را قدیما ساخته بودند ولیکن قلعه‌ای نبود که مذکور السنه تواند شد، سرکار نایب‌السلطنه قلعۀ قدیمه را تا نصف خراب کرده و قلعه‌ای دیگر بر گرد او کشیده و خندق و خاکریز به طرز فرنگ ساخته چون کوچک‌تر از قلعۀ عباس آباد است به قدر دویست هزار تومان مخارج شده ولیکن در متانت و استحکام از قلعۀ عباس آباد محکم‌تر و متین‌تر است.
ثالثا کشیدن قلعۀ ثانی به دور قلعۀ دارالسلطنۀ تبریز و کندن خندق و ریختن خاکریز است که تا بیست سال زحمت آن کار را کشیدند و مبالغ‌های کلی خرج کردند تا آن بنا به انجام رسید و ساکنین دارالسلطنۀ تبریز را پناهی از حوادث ایام در بعضی زمان آمد، رابعا قلعۀ متینۀ خوی است که قلعۀ اندرونی او را محمد حسن‌خان قاجار جد خاقان مغفور به طور قلعه‌های ایرانی کشیده بود و سرکار نایب‌السلطنه بر دور او دیواری و خندقی و خاکریزی دیگر کشیده و چنان مقبول و مطبوع ساخته شده که قلعه و شهر خوی را عروس شهرهای آذربایجان بلکه ولایت ایران خوانند و زیاده از سیصد هزار تومان مخارج آن قلعه شده است و ماهوت‌خانه به طرز فرنگ در میان شهر خوی ساخته‌اند و
