خود در اصفهان می‌نگارد اینکه سید فرج‌اللّه در هویزه بنای سکه زدن گذارده «محمدی» سکه می‌زند. می‌گوید: یکبار پانصد تومان و یکبار هزار و پانصد تومان از پول که سکه می‌کرد به اصفهان فرستاده بود که در آنجا رایج شود محمد بن عبد الحسین نوکر سید که پول را آورده بوده قدری از آن صرف نموده هنوز قدری از آن مانده بود که باقر سلطان ضراب‌باشی آگاهی یافت. چون سید در این باره اجازه از دربار شاه نداشت. ضراب‌باشی محمد را گرفته فرمان داد که حجره او را مهر نمایند. من به شتاب کسی فرستادم تا بازمانده پول را از حجره بیرون آوردند. و چون این خبر به گوش پادشاه رسید فرمان داد که محمد را بکشند و سید فرج‌اللّه هم از والی‌گری معزول باشد من تلاش بسیار کردم به میانجیگری اصلا خان[۱] که در هنگام قولر آقاسی بود و محمد را رها کردند و والی‌گری سید فرج‌اللّه پایدار ماند.
درباره سکه زدن مشعشعیان باید دانست که از پیشینیان ایشان سکه دیده نشده اگر هم زده‌اند ما ندیده‌ایم ولی پیش از فرج‌اللّه سکه‌هایی دیده شده از جمله نگارنده سکه‌هایی بتاریخ ۱۰۸۵ در دست خود دارم که در یکروی آن در کنار عبارت لا اله الا للّه محمد رسول اللّه و در میانه عبارت علی ولی‌اللّه و در روی دیگر عبارت ضرب هویزه و ارقام ۱۰۸۵ آشکار خوانده می‌شود[۲] پس از اینکه سیدعلی می‌گوید فرج‌اللّه اجازه سکه زدن نداشت گویا مقصود آن
