صفوف خود را بیاراست، ولی، چون شب در رسید، به جنگ مبادرت نکرد.
یونانیها، همین‌که از نزدیک شدن سفاین ایران آگاه شدند، مضطرب گشتند.
اشخاصی، که از پلوپونس آمده بودند، بیشتر نگرانی داشتند، چه در اینجا برای آن جنگ می‌کردند و در صورت شکست راه بازگشت برای آنان مسدود بود و وطنشان بی‌مدافع می‌ماند، بخصوص که در همان شب قشون برّی ایران بطرف پلویونس حرکت کرد.
اهالی پلوپونس، از وقتی که خبر کشته شدن لئونیداس را شنیدند، جدّا به تهیۀ استحکامات در تنگ ایستم پرداختند و چندین هزار پلوپونسی مشغول کشیدن دیواری در تنگ مزبور گردیده راهی را، که به داخلۀ پلوپونس هدایت می‌کرد، کور کردند، تا قشون ایران دوچار موانع گردد. هرودوت گوید، که فقط بعض پلوپونسیها برای دفاع ایستم رفتند و سایر اهالی نسبت به ایرانیها بی‌قید بودند. اسامی مردمان اوّلی را چنین ذکر می‌کند: (کتاب ۸، بند ۷۲) لاسدمونیها[۱]، آرکادیان، ال‌یان، کرنتی‌ها، سی‌سی‌ینیان، اپی‌دوریان، فلی‌یاسیان، ترزنیان، هرمیونیان. از گفته‌های هرودوت چنین برمی‌آید، که در پلوپونس در آن زمان هفت تیره مردم می‌زیسته‌اند، یکی از آنها ینیانی بود، دیگری از مردم آخای و سایرین از دریانها.
فقط ۹ شهر از این هفت‌گونه مردم برای دفاع تنگ حاضر شدند و ما بقی بی‌طرف ماندند، زیرا باطنا طرفدار پارسیها بودند. اگرچه خبر کشیدن دیواری در ایستم به پلوپونسی‌هائی، که در سالامین بودند، رسید، با وجود این نگرانی‌های آنها رفع نشد. بالاخره بر اثر تشتّت و اختلاف عقاید نقاضت شروع گردید و پلوپونسیها باین عقیده شدند، که بجای اینکه برای شهری از دست رفته (یعنی آتن) جنگ کنند، بهتر است بدفاع پلوپونس بپردازند. آتنی‌ها و مگارها و اژی‌نی‌ها با این عقیده مخالفت کردند، ولی رأی پلوپونسیها برتری یافت و نزدیک بود، یونانیها متفرّق شوند، که تمیستوکل دخالت کرده جنگ را تسریع کرد. توضیح آنکه،
- ↑ Lacedemoniens,Arcadiens,Eleens,Corinthiens,Sicyeniens,Epidauriens,Phliasiens, Trezeniens,Hermieuneens.
