اژی‌نت‌ها [۱]- هیجده. اهالی سی‌سیون - دوازده. لاسدمونیها - ده. اپی‌دوریانها هشت. ارتریان - هفت. ترزنیان - پنج. ستیرنها - دو. اهالی جزیرۀ سئوس - دو کشتی و دو کشتی پنجاه‌پاروئی. اهالی لکراپنتیانی - هفت کشتی پنجاه‌پاروئی. جمعا عدۀ کشتی‌هائی، که به آرت‌میزیوم رفت، بی‌کشتیهای پنجاه‌پاروئی، ۲۷۱ بود. ریاست بحریّه را به اوری‌بیاد[۲] اسپارتی پسر اوری‌کلید[۳]دادند، زیرا متحدین اعلام کردند، که اگر ریاست بحریه با یک نفر آتنی باشد، متفرق خواهند شد و آتنیها از ترس اینکه نفاق یونان را بباد فنا دهد، راضی شدند، که یک نفر اسپارتی ریاست کند، و حال آنکه قبل از فرستادن سفیر به سیسیل صحبت از ریاست یک نفر آتنی بود. هرودوت گوید (کتاب ۸، بند [۴]):
حق با آتنیها بود، زیرا همان قدر، که جنگ بدتر از صلح است، بهمان اندازه نزاع داخلی بدتر از جنگی است، که با خارجه در سایۀ اتحاد روی دهد. این گذشت آتنیها در موقعی بود، که سخت محتاج متحدین بودند، ولی پس از آنکه پارسیها را دفع کرده جنگ را بخارج یونان بردند، به بهانۀ گستاخی پوزانیاس[۵] ریاست را از اسپارتیها گرفتند. بنا بر نوشته‌های هرودوت (کتاب هشتم، بند [۶]-۹۱) وقتی که یونانیها وارد آرت‌میزیوم شده عدّه کشتی‌ها و مردان جنگی پارسی را دیدند، وحشتی بزرگ به آنها دست داد و تصمیم کردند، که گریخته به داخلۀ یونان روند و، چون این خبر به اهالی اوبه رسید، از ترس اینکه مبادا این تصمیم را زود بموقع اجرا گذارند و آنها بی‌مدافع بمانند، از فرماندۀ بحریّه خواستند، که این تصمیم را زود اجرا نکند، تا آنها زنان و اطفال خود را در پناهگاهی جا دهند، فرمانده اسپارتی راضی نشد تعلل کند و، چون اهالی اوبه اوضاع را چنین دیدند، نزد تمیستوکل رفته باوسی‌تالان[۷] دادند، تا آتنیها را مجبور کند در مقابل اوبه مانده بجنگند. تمیستوکل پول را گرفت و برای پیشرفت کار خود بدین‌وسیله متوسّل شد:
ز این پول پنج تالان به اوری بیاد داده چنین وانمود، که از جیب خود این مبلغ را
