دیده‌بانهای آتنی روز دوّم طوفان از آرت‌میزیوم به آتن رفته مژدۀ آسیب یافتن کشتیهای پارسی را به آتنی‌ها دادند و آنها غرق شادی و شعف شدند. بعد دیده‌بانها به آرت‌میزیوم برگشتند. وقتی که باد خوابید و دریا آرام گرفت، پارسیها کشتیها را بدریا انداخته روانه شدند و به پاگاس[۱]، که در خلیج ماگنزی واقع بود، رسیده لنگر انداختند. در این احوال چنین اتفاق افتاد، که پانزده کشتی پارسی قدری از بحریه دور افتاد و پارسیها در آرت‌میزیوم به کشتیهای یونانی برخورده تصوّر کردند که این کشتیها از بحریۀ پارس است. رئیس پانزده کشتی مزبور، چنانکه نوشته‌اند، حاکم سیم[۲] االیانی و نامش سان‌دس[۳] پسر تاماسیاس[۴] بود. این شخص در زمان داریوش از قضات شاهی بشمار می‌رفت و از جهت رشوه‌ای، که گرفته بود بحکم شاه محکوم باعدام شد، ولی بعد که داریوش فکر کرد و دید خدمات او بیش از خیانتی است، که مرتکب شده، فرمود او را مرخص کنند و گفت، که این قاضی خدماتی نیز کرده. چون کشتیهای مزبور به کشتیهای یونانی نزدیک شدند، یونانیها فهمیدند، که این حرکت در نتیجۀ اشتباه است و حمله کرده بی‌زحمت کشتیهای مزبور را گرفتند و پس از استنطاق اطلاعاتی، که راجع به خشیارشا لازم داشتند، تحصیل کرده اسرا را در غل و زنجیر به تنگۀ کرنت فرستادند.
قسمت چهارم فتح ترموپیل
مسابقۀ اسبهای پارسی و یونانی
بعد بحریۀ پارسی به آفت[۵] رسید. در این احوال خشیارشا با قشون برّی از راه تسّالی و آخای[۶] بولایت ملیان[۷] درآمد و در تسّالی مسابقه‌ای بین اسبهای پارسی و تسّالی ترتیب داد، تا اسبهای پارسی را بیازماید، چه شنیده بود که سواره نظام تسّالی در یونان معروف است در این مسابقه برتری با اسبهای پارسی شد (کتاب [۸]، بند ۱۹۶). وقتی که خشیارشا به آلس[۹] رفت، راهنمایان او برای اینکه چیزهای شنیدنی این ولایت را به او
