می‌دادند. این بود احوال یونان، حالا مقتضی است بذکر وقایعی، که با حرکت قشون ایران از ترم ملازم است بپردازیم.
حرکت سفاین از ترم
ده کشتی از بحریۀ ایران از ترم حرکت کرده به جزیرۀ سی‌یاتوس رسید و سه کشتی یونانی، که برای کشیک بدانجا رفته بود، همین‌که کشتیهای ایران را دید راه فرار پیش گرفت. کشتیهای ایران کشتیهای یونانی را تعقیب کرده یکی از آنها را گرفتند.
هرودوت گوید «زیباترین سپاهی آن را سر بریده و این واقعه را به فال نیک گرفتند، که نخستین اسیر آنها زیباترین سپاهی بود. اسم این شخص لئون بود (که بمعنی شیر است) و شاید این اسم باعث کشته شدن او شد». کشتی دیگر، که متعلق به اهالی اگین و به ریاست آسونید[۱] بود، نیز بدست پارسیها افتاد، ولی رئیس آن پی‌تس نام شجاعتی حیرت‌انگیز نشان داد. وقتی که او بر اثر زخمهای زیاد افتاد و هنوز رمقی داشت، پارسیها خواستند او را از مرگ نجات دهند و با مُرّمکّی او را معالجه کرده زخمهایش را با پارچه‌های نازک بستند و او را بتمام سپاهیان نشان داده شجاعت او را ستودند، ولی با سایر اسراء مانند بندگان رفتار کردند. کشتی سوّم، که رئیس آن فورموس[۲] آتنی بود، فرار کرده در مصب پ‌نه بساحل پناه برد. آتنی‌ها فورا بساحل جسته از راه تسّالی به آتن برگشتند و کشتی خالی بدست پارسیها افتاد.
خبر این واقعه به‌وسیله آتش‌هائی[۳]، که یونانیها در سی‌یاتوس روشن کردند، فورا به بحریّۀ یونان در آرتمیزیوم رسید و یونانیها، که به وحشت و اضطراب افتاده بودند، لنگرها را کشیده و از آرتمیزیوم بیرون رفته وارد کالسید[۴] شدند، تا اوریپ[۵]را حفظ کنند و دیده‌بانهائی در اوبه[۶] گذاشتند. یازده روز پس از حرکت شاه از ترم تمام بحریۀ ایران لنگرها را کشیده بطرف یونان حرکت کرد و به سیپیاس[۷]رسید. تا اینجا و ترموپیل به قشون ایران زیانی وارد نشد. در اینجا هرودوت باز از عدۀ قشون ایران صحبت به میان آورده چنین گوید:
