این برگ نمونه‌خوانی نشده است.
داریوش از این جهت جایز یا لازم دانسته، که اگر جاهائی از کتیبه در قرون بعد محو شود، جاهای دیگر آن بتفهیم مطالب کمک کند، زیرا، چنانکه در جای خود بیاید، داریوش مقید بوده، این کتیبه را بخوانند، مطالب آن را بدیگران بگویند و آثار بیستون را محفوظ بدارند. اکنون باید دید، که یونانیها چه نوشته‌اند.
هرودوت
مورّخ مذکور گوید (کتاب سوّم، بند ۱۵۰-۱۶۰):
هنگامی، که پارسیها قصد جزیره سامس[۱] را از راه دریا کردند، اهالی بابل، که قبلا تدارکات کافی دیده بودند، شوریدند. در واقع امر آنها در مدّت سلطنت مغ و یاغیگری هفت نفر (مقصود هفت نفر هم‌قسم است. م.) و کشمکش‌های داخلی خود را برای شورش حاضر می‌کردند. معلوم است، که تدارکات در نهان می‌شد. وقتی که شورش علنی گشت، بابلیها چنین کردند: هرکدام از بابلیها، غیر از
- ↑ Samos.
