(۷) پاسارْگادْ- (مشهد مرغاب)- منظرهٔ خرابههای قصری (فلاندن و کست، ایران قدیم، گراور ۲۰۷)
گرفت و این سال موافق حسابی، که کردهاند، مطابق با ۵۵۰ ق. م بوده[۱] ولی هرودوت مدّت سلطنت او را ۲۸ و کتزیاس، دینن[۲] و تروگ پومپه[۳] سی سال نوشتهاند. جهت این است، که مورّخین مزبور سلطنت سابق او را قبل از تسخیر همدان بحساب آوردهاند.
پس موافق نوشتهٔ هرودوت، کوروش در سال ششم سلطنت خود بر پادشاه ماد غالب آمده و موافق گفتههای سه مورّخ دیگر، که ذکر شد، در سال هشتم نعش او را به پاسارگاد برده دفن کردند. مقبرهٔ او تا این زمان برپا است و شرح آن در باب دوّم این کتاب در قسمتی، که راجع بآثار هخامنشی است، بیاید.
ماساژتها
هرودوت، پس از ذکر وقایع جنگ کوروش با ماساژتها شمهای از وضع زندگانی و اخلاق آنها بیان میکند. چون از سکاهای همجوار ایران مکرّر ذکری خواهد شد، بیمناسبت نیست، که برای شناختن آنها گفتههای مورّخ مذکور را راجع به ماساژتها درج کنیم (کتاب اوّل، بند ۲۱۵-۲۱۶): «از حیث لباس و طرز زندگانی، ماساژتها شبیه سکاها هستند، سواره و پیاده جنگ میکنند، اسلحهٔ آنها تیر و کمان و نیزه است، معمولاً تبری نیز دارند، اشیاء آنها از طلا یا مس است. آنچه برای نیزه و تیر و تبر لازم است،