در پیش است، که موادّ راجعه بیشتر متفرّق و پراکنده است. این هم روشن است، که یک نفر نمیتواند از عهدۀ جمعآوری تمام موادّ تاریخ ایران تا زمان معاصر برآید و مؤلف هم چنین امیدواری به خود ندارد، ولی بمفاد «ما لا یدرک کله لا یترک کله» خواهد کوشید، که این امتحان را تا آخر عهد اوّل تاریخ ایران موافق نظر مذکور به پایان برساند.
نگارنده به خوبی میداند، که این تألیف عاری از نواقص نیست، ولی امیدوار است، که با تکمیل وسایل در طبعهای دیگر از نواقص آن بکاهد و خود تألیف هم کاملتر گردد.
در ابتدا در نظر نبود، که مجلّد اوّل تألیف به تنهائی بمعرض قرائت گذارده شود، بل مایل بودیم، که چهار مجلّد با هم انتشار یابد، ولی شرکت محترم مطبوعات، که خواهان طبع مجلّدات است، چنین صلاح دید، که بتدریج بانتشار آنها مبادرت کند و، چون دلایلی که اظهار میکرد، اقناعکننده بود، نگارنده هم با نظر مزبور مخالفت نورزید و از خداوند متعال توفیق اتمام مجلّدات دیگر را خواستار است.