مبحث دوم-دولت پنتکاپادوکی
یکی از سلسلههای پادشاهانی، که نسبشان را به پارسیها میرسانیدند و واقعاً هم پارسینژاد بودند، دودمان پادشاهان پنت بود. چنانکه بالاتر گفته شد، پنت بآن قسمتی از کاپادوکیّه اطلاق میشد، که در کنار دریای سیاه واقع است و بهمین جهت پنت را صحیحا کاپادوکیّه پنتی مینامیدند [۱].
از اجداد این سلسله، یعنی نخستین جدّی، که نامش در تاریخ ذکر میشود مهرداد نامی بود پسر ارنتبات [۲]. بعضی نسب او را به یکی از رؤساء شش خانواده درجه اوّل پارسی، که در واقعه بردیای دروغی از هم قسمهای داریوش بودند، میرسانند (بوشه لکلرک-تاریخ سلوکیها) [۳]و برخی گویند، که نسب او به خود داریوش میرسید (آپپیان، جنگهای مهرداد، کتاب ۱۲، بند ۱۱۲ و بعد).
ممکن است، که هر دو روایت صحیح باشد، زیرا چنانکه میدانیم، شاهان هخامنشی زنان خود را از میان خانواده درجه اوّل پارسی انتخاب میکردند و بنابراین ممکن بود، که نسب مهرداد به داریوش و هم به یکی از رؤساء خانوادههای مذکور منتهی شده باشد. نیاکان مهرداد از ولات پارسی بشمار میرفتند و در ادارهشان محلهای زیادی در کنار دریای سیاه داشتند. خود مهرداد در زمان اردشیر دوّم (باحافظه) هخامنشی یک شهر یونانی را، که در کنار دریای مرمره واقع و موسوم به کیوس [۴]بود، گرفت (تقریبا ۳۸۷ ق. م) و بعد تمایلی زیاد به تمدّن یونانی یافت، چنانکه نوشتهاند به خرج خود مجسّمهای برای افلاطون بساخت و آن را در آکادمی [۵]آتن گذارد. پسر این مهرداد آریبرزن نام داشت و بقدری محبّ یونانیها بود، که آنها عنوان افتخاری «آتنی» و «اسپارتی» به او دادند. پس از آن آری برزن به امید کمک یونانیها با سه سردار ایران، یعنی ارتهباذ [۶]و داتام و ارونت [۷]همدست شده،
________________________________________