کفایت بود و محلّ را به اندازۀ چهل ارش و بیست ارش از ریگ پر کردند، بر این ریگها قصر را ساختم.
[۱]-پر کردن محلّ از ریگ و ساختن آجر کار مردم اکّد بود. چوب سدر، [۲]که استعمال شده، آن را از محلّی آوردهاند، که کوه نامیده میشود [۳]. مردمان ایبرناری [۴]این چوب را آوردند. از مملکت بابل، کرسا و یون [۵]تا شوش آنها را آوردند.
چوب میشمکن، که در اینجا استعمال شده، از گندار و. . . . طلائی، که در اینجا بکار رفته از سارد و باختر آوردهاند. سنگ لاجورد (سیرگرّو) را از مملکت سغد آوردهاند، . . . . که بکار رفته، از خوارزم است، نقره، که استعمال شده، از مصر است، تزیینات برجستۀ قصر از یون آورده شده. عاجی، که بکار رفته، از کوش، هند و رخّج است. ستونهای مرمر، که در اینجا بکار رفته، از شهری است، که آفرودیسیاس اوگییی ۵نام دارد و تا اینجا آمده، از آنجا اهالی یون و سارد آنها را آوردهاند.
[۶]-اسامی صنعتگران، که در این قصر کار کردهاند، نظر بولایات آنها: مادیها و. . . . . ساختند. این را. . . . . . ساردیها و. . . . ساختند. این را. . . . .
بابلیها و یونیها. . . . از این آجرها ساختند. . . . (زینت) ۶برجستۀ این قصر را ساختند.
۷-داریوش شاه گوید: در شوش هرچه کردم. . . . . بر ضدّ مردی دشمن . . . . من، که اهورمزد مرا بپاید و پدرم و این مملکت را.
مقتضی است بیفزائیم، که در نسخۀ عیلامی (انزانی) تفاوتهائی با نسخه بابلی دیده میشود. با صرفنظر از تفاوتهای جزئی، که در معنی مؤثّر نیست، تفاوتهای دیگر ازاینقرار است:
________________________________________