. . . من این کتیبه‌ها را بتمام ممالک فرستادم با مضامین آن آشنا شدند» .
کشفیات نوین این نوشته داریوش را تأیید کرده، زیرا نسخۀ بابلی کتیبه را در بابل و نسخۀ آرامی آن را در الفان‌تین مصر یافته‌اند.
ویسباخ بنا بر نسخۀ عیلامی این بند کتیبه عقیده داشت، که خط نسخه پارسی کتیبه را داریوش ترتیب داده بود، ولی سایرین، که از جمله ادوارمی‌یر [۱]است، این عقیده را رد کرده‌اند. آنها می‌گویند، که مقصود داریوش از «طور دیگر» خطی است، که برای سالنامه‌ها و تحریرات دفترخانه‌ها و مکاتبات جاریه ترتیب داده بود، زیرا استعمال خطوط میخی برای این موارد خیلی مشکل بود. اینها در کلمۀ «آریانی» هم تردید دارند.
ستون پنجم
داریوش شاه گوید، این است آنچه من کردم (در سوّمین؟) سال سلطنت.
ایالتی هست، که خوزستان نام دارد. این ایالت بر من شورید (بعضی ترجمه کرده‌اند در دفعۀ سوّم از من برگشت) مردی را (مامائی‌تا) نام (بعضی خوانده‌اند ای‌یائیم نام) خوزستانی‌ها سردار کردند. در سال چهارمین لشکر خود را بخوزستان فرستادم. مردی بود گئوبروو پارسی تابع من، او را سردار کردم. پس از آن گئوبروو با لشکری بخوزستان رفت. با شورشیان جنگید، آنها را شکست داد، سردار را گرفته نزد من آورد و من او را کشتم، پس این ایالت از آن من گردید.
بند ۲-داریوش شاه گوید پس از آن آنها (یعنی خوزستانی‌ها) ترسیدند و اهورمزد آنها را بدست من داد. به ارادۀ اهورمزد با آنها چنان کردم، که خواستم.
بند ۳-داریوش شاه گوید هرکس که اهورمزد را پرستش کند، تا زمانی که خانواده‌اش باقی است و زندگانی. . . . . . . . . . و. . . . . .
بند ۴-داریوش شاه گوید با لشکری به مملکت سکاها رفتم. . . . . در سکائیه. . . .
در تیگر (دجله). . . . . . . . . . در دریا با کشتی‌ها گذشتم. . . . . جنگ
________________________________________
- ↑ Ed. Meyer. Geschichte der Altertums.
