هزار سال ق. م روشن گردیده و هر قدر کاوشها در اور پیش می‌رود، روشن‌تر می‌شود که قبل از این تمدن تمدنهای دیگر وجود داشته و تمدن سومری به ممالک دوردست تا بلوچستان انتشار یافته بود.
۲- بزرگ شدن بابل
به عقیدۀ محققین مردمان سامی‌نژاد غالبا از شبه جزیرۀ عربستان بیرون آمده بطرف ممالکی متوجه شده‌اند، که در کنار رودخانه‌های بزرگ یا دریاها واقع‌اند و از حیث آب‌وهوا و زمینهای حاصل خیز بر عربستان کویر مزیّت دارند. در این مورد هم مردم تازه‌نفس سامی، از جهت نیروی عظیم و توانائی تحمل سختیها، که در مردمان صحراگرد مشاهده می‌شود، در مملکت سومر و اکد و نیز در صفحات مجاور آن غلبه یافته، چنانکه بالاتر ذکر شد، سلسله‌هائی از پادشاهان در اینجا پدید آوردند. پس از آن سلسله‌های دیگر در بابل تشکیل شد و این شهر را، که بنای آن از زمان سومریها بود، بزرگ کرده دولتی ساختند، که ابهت و نفوذ آن را در دوره‌های بعد تمام عالم قدیم حس کرد. مذهب بابلی‌ها در این عهد مانند مذهب سومریها بر شرک و بت‌پرستی بنا شده بود و عقایدشان همان بود، که در باب سومریها ذکر شد، ولی برای مردوک، پسر خدای آسمان و قائم مقام او، پرستش مخصوصی داشتند و نبو را پسر او می‌دانستند. در اواخر تمدن بابلی سایر خدایان فراموش شدند و بابلیهای متنوّر فقط دو رب النوع را می‌پرستیدند: مردوک با مشتری تطبیق می‌شد، و ایستار، که دختر خدای اسمان بود، با زهره.
سلسلۀ اولی
پادشاهان این سلسله پانزده نفر بودند:[۱] بزرگترین پادشاه سلسلۀ مذکور حموربی، ششمین پادشاه سلسله، بود، که از ۲۱۲۳ الی ۲۰۸۰ ق. م سلطنت کرد. ستلی در حفریات شوش بدست آمده، که حالا در موزۀ لوور[۲] پاریس است. برستل مزبور قوانین حموربی کنده شده و این قدیم‌ترین قوانینی است که تاریخ بشر یاد دارد. راست است، که پایۀ قوانین حموربی بر قوانین
