به امید غارت شهری، که خیلی متموّل بود، و بدست آوردن غنائم بیشمار از جان گذشته می‌جنگیدند و اهالی شهر هم، چون می‌دانستند، که فیلیپ پس از فتح آنها را برده کرده خواهد فروخت، از هیچ‌گونه فداکاری دریغ نداشتند. بنابراین پس از ورود قشون مقدونی بشهر، اهالی خانه‌های خودشان را سنگر کرده دلیرانه جنگیدند و، چون این شهر در کنار دریا واقع و بر تپه‌ای، مشرف بدریا، ساخته شده بود و خانه‌ها دیوارهای محکم داشت، چنین شد، که فیلیپ هر دفعه، که دیواری را بعد از مجاهدات زیاد می‌گرفت، با دیواری دیگر، که بر دیوار مسخّر مشرف بود، مواجه می‌شد. در این احوال فیلیپ دریافت، که بیزانسی‌ها کمک زیاد باین شهر می‌کنند و برای جلوگیری قشون خود را بدو قسمت تقسیم کرده، قسمتی را با خود برداشته بقصد بیزانس بیرون رفت و آن را محاصره کرد، ولی دولت آتن اعلام کرد، که پادشاه مقدونی با این عملیات معاهدهٔ خود را با آتنی‌ها نقض کرده و بحریّهٔ خود را، که قوی بود، به کمک بیزانس فرستاد. در همین اوان شهرهای خیوس، گس ردس و بعض شهرهای دیگر نیز به کمک بیزانس شتافتند. بالحاصل، چون فیلیپ دید، که آتن وارد جنگ شده، زود با شهر بیزانس و پرنت صلح کرده قشون خود را از اطراف شهرهای مزبور عقب کشید و به مقدونیه برگشت (دیودور، کتاب ۱۶، بند ۷۴-۷۷) این واقعه در ۳۴۰ ق. م روی داد.
جنگ فیلیپ با آتن
در ۳۳۸ ق. م فیلیپ درصدد برآمد، که مخالفت آتن را درهم شکند و با این مقصود شهر الاته[۱] را تصرّف و در آنجا قشونی جمع کرد (این شهر در فوسید واقع و برای داخل شدن به ب‌اسی محلّ بسیار مناسبی بود). پس از تصرّف الاته ۱فیلیپ بطرف شبه‌جزیرهٔ آتّیک راند. این لشکرکشی فیلیپ بطرف آتن برای آتنی‌ها ناگهان بود و، همین‌که این خبر بشهر مزبور رسید، رجال و سرداران جمع شده و شیپورچی‌ها را خواسته گفتند شیپور اضطراب بدمند. صدای شیپور در تمام شهر پیچید و صبح زود مردم، بی‌اینکه منتظر دعوت شوند، در نمایشگاه جمع شدند. سرداران شخصی را،
- ↑ Elatee.
