به آتنیها رسید، چنانکه کزنفون گوید، عدّهای از ملاّحان کشتیها فرار کردند.
آلسیبیاد برای اینکه سپاهیان خود را مشغول کند به کوم[۱]، که مطیع آتن بود، رفت و آن را غارت کرد، ولی اهالی او را تعقیب کردند و اموال غارتی را پس گرفتند.
پس از آن نایب او از اسپارتیها در افس شکست خورد و کشته شد و پانزده کشتی آتنی بدست اسپارتیها افتاد. بر اثر این احوال باز آتنیها با او بددل شدند و سپاهیان آلسیبیاد او را متهم کردند، که عیّاش است و در فکر کارش نیست. پس از آن گفتند، که او با فرناباذ در مذاکره است، که بحریّهٔ آتن را به او تسلیم کند. آتنیها بر اثر این اخبار او را معزول کردند و او پس از آن به خرسونس رفته در جاهای محکمی که برای خود ساخته بود، تا آخر جنگ بماند، زیرا فهمید، که زمان او سپری شده است. بعدها فرناباذ او را برای خوشآمد لیزاندر بقتل رسانید.
احوال بحریّهٔ اسپارت چنان بود، که ذکر شد، ولی در این احوال دولت اسپارت لیزاندر را احضار و بجای او امیر البحر دیگری معیّن کرد. کوروش را این عزل و نصب خوش نیامد و بدین سبب کاللیکراتید[۲] امیر البحر جدید را نپذیرفت و حقوق سپاهیان را نداد. در این موقع باریک امیر البحر به اهالی میلت و جزائر رجوع کرده، بهر زبانی که بود، پولی از آنها گرفت و پس از آن بطرف جزائر حرکت کرده پیشرفتهائی حاصل کرد و بالاخره بامیر البحر آتنی، که کنن نام داشت، برخورد چون عدّهٔ سفاین اسپارتیها ۱۴۰ و عدّهٔ کشتیهای آتنی هفتاد بود امیر البحر آتن از جنگ احتراز کرده ببندر میتیلن درآمد و در اینجا شکستی فاحش خورد.
اسپارتیها سی کشتی گرفته و ما بقی را در بندر محاصره کردند. امیر البحر خبر شکست خود را به آتن رسانید و در آنجا جدّ حیرتانگیزی بروز داده فوراً یکصد و پنجاه کشتی به کمک او فرستادند. بعد امیر البحر اسپارت در آرگینوز[۳] شکست خورده کشته شد (۴۰۶ ق. م) و دولت اسپارت باز لیزاندر را امیر البحر کرد، چه کوروش دیگری را نمیپذیرفت. با ورود لیزاندر اوضاع تغییر کرد. جیره و آذوقهٔ فراوان رسید، شهرهای ینیانی کمک کردند و از همه بیشتر کوروش مساعدت کرد.