(سال اول)
عنوان مراسلات و تلگرافات |
فاذا نُفخَ فیالصُّورِ فَلا اَنسٰابَ بَیْنَهُمْ هفتگی سیاسی تاریخی اخلاقی، مقالات و لوایحی |
قیمت اشتراک سالیانه |
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد خدایرا که ما ایرانیان ذلت و رقیت خود را احساس کرده و فهمیدیم که باید بیش از این بندهٔ عمر و زید و مملوک این و آن نباشیم . و دانستیم که تا قیامت بارکش خویش و بیگانه نباید بود . لهذا با یک جنبش مردانه در در چهاردهم جمادیالاخرهٔ سال ۱۳۲۴ هجری قمری مملکت خویش را مشروطه و دارای مجلس شورای ملی (پارلمان) نموده . و بهمت غیورانهٔ برادران محترم آذربایجانی ما در بیست و هفتم ذیحجهٔ ۱۳۲۴ دولت علیهٔ ایران رسماً در عداد دول مشروطهٔ و صاحب (کنستیتوسیون) قرار گرفت . دورهٔ خوف و وحشت باخر رسید . و زمان سعادت و ترقی گردید . عصر نکبت و فترت منتهی شد . و تجدید تاریخ و اوّل عمر ایران گشت . زبان و قلم در مصالح امور ملک و ملت آزاد شد . و جرائد و مطبوعات برای انتشار نیک و بد مملکت حرّیت یافت . روزنامههای عدیده مثل ستارگان درخشان با مسلکهای تازه افق وطن را روشن کرد . و سران معظم بنای نوشتن و گفتن را گذاشتند . ما نیز با عدم لیاقت و بضاعت مزجاة قلم برداشته که بخواست خدا شاید بتوانیم بدین و دولت و وطن و ملت خود خدمتی کنیم و بابنای این آب و خاک موروثی که با خون پدران و نیاکان ما عجین و سرشته است ابراز ارادتی نمائیم . در تکمیل معنی مشروطیت و حمایت مجلس شورای ملی و معاونت روستائیان و ضعفا و فقرا و مظلومین امیدواریم تا آخرین نفس ثابت قدم باشیم . و از این نیت مقدس تا زندهایم دست نکشیم . و با صدای رسا میگوئیم . که از تهدید و هلاکت بیم و خوفی نداریم . و بزندهگی بدون حریت و مساوات و شرف وقعی نمیگذارم . و بجز ذات پروردگار و احکام آلهیه و قوانین ملکیه از احدی نمیترسیم . و از این عقیدهٔ راسخ و محکم تخطی نمیکنیم . تملق از کسی نمیگوئیم . و برشوه گول نمیخوریم .