برگه:Sur-e Esrafil 17 Rabīʿ al-āḫir 1325 14 Dey 1276 30 Mai 1907.pdf/۱

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

(سال اول)

(شمارهٔ ۱)
(صفحهٔ ۱)
(وَنُفِخَ فی الصُّورِ فَإِذٰاهُم من الاجدٰاثِ الی رَبِّهِمْ یَنسِلُونَ)

عنوان مراسلات و تلگرافات
میرزا جهان‌گیرخان شیرازی و
میرزا قاسم‌خان تبریزی.
﴿طهران خیابان ناصری کتابخانهٔ تربیت﴾
پنجشنبه هفدهم ماه ربیع‌الاخر ۱۳۲۵ هجری
۱۴ دیماه سال ۱۲۷۶ یزدگردی پارسی
۳۰ ماه مه سال ۱۹۰۷ میلادی

فاذا نُفخَ فی‌الصُّورِ فَلا اَنسٰابَ بَیْنَهُمْ


هفتگی سیاسی تاریخی اخلاقی، مقالات و لوایحی
که موافقت با مسلک ما داشته باشد با امضأ پذیرفته
میشود در طبع و عدم طبع اداره مختار است.
پاکتهای بدون تمبر قبول نخواهد شد.

قیمت اشتراک سالیانه
طهران دوازده (۱۲) قران
سایر بلاد ایران هفده (۱۷) قران
ممالک خارجه دو (۲) تومان
﴿قیمت تک‌نمره﴾
طهران چهار (۴) شاهی
سایر بلاد ایران پنج (۵) شاهی


بسم الله الرحمن الرحیم

حمد خدایرا که ما ایرانیان ذلت و رقیت خود را احساس کرده و فهمیدیم که باید بیش از این بندهٔ عمر و زید و مملوک این و آن نباشیم . و دانستیم که تا قیامت بارکش خویش و بیگانه نباید بود . لهذا با یک جنبش مردانه در در چهاردهم جمادی‌الاخرهٔ سال ۱۳۲۴ هجری قمری مملکت خویش را مشروطه و دارای مجلس شورای ملی (پارلمان) نموده . و بهمت غیورانهٔ برادران محترم آذربایجانی ما در بیست و هفتم ذی‌حجهٔ ۱۳۲۴ دولت علیهٔ ایران رسماً در عداد دول مشروطهٔ و صاحب (کنستی‌توسیون) قرار گرفت . دورهٔ خوف و وحشت باخر رسید . و زمان سعادت و ترقی گردید . عصر نکبت و فترت منتهی شد . و تجدید تاریخ و اوّل عمر ایران گشت . زبان و قلم در مصالح امور ملک و ملت آزاد شد . و جرائد و مطبوعات برای انتشار نیک و بد مملکت حرّیت یافت . روزنامه‌های عدیده مثل ستارگان درخشان با مسلک‌های تازه افق وطن را روشن کرد . و سران معظم بنای نوشتن و گفتن را گذاشتند . ما نیز با عدم لیاقت و بضاعت مزجاة قلم برداشته که بخواست خدا شاید بتوانیم بدین و دولت و وطن و ملت خود خدمتی کنیم و بابنای این آب و خاک موروثی که با خون پدران و نیاکان ما عجین و سرشته است ابراز ارادتی نمائیم . در تکمیل معنی مشروطیت و حمایت مجلس شورای ملی و معاونت روستائیان و ضعفا و فقرا و مظلومین امیدواریم تا آخرین نفس ثابت قدم باشیم . و از این نیت مقدس تا زنده‌ایم دست نکشیم . و با صدای رسا میگوئیم . که از تهدید و هلاکت بیم و خوفی نداریم . و بزنده‌گی بدون حریت و مساوات و شرف وقعی نمیگذارم . و بجز ذات پروردگار و احکام آلهیه و قوانین ملکیه از احدی نمیترسیم . و از این عقیدهٔ راسخ و محکم تخطی نمیکنیم . تملق از کسی نمی‌گوئیم . و برشوه گول نمیخوریم .