تبار و نژاد خاندان
چنان‌که در بخش دومین نگاشته‌ایم در قرنهای نخستین اسلام ایلی از کردان به نام «روادی» در ارمنستان در نزدیکیهای دوین نشیمن داشتند و به گفته ابن اثیر بهترین تیره کردان بودند۱. ابن خلکان نام این ایل را با زبر را و واو می‌نگارد و پیداست که واو بی‌تشدید است و از اینرو با کلمه «روادی» که نام خاندان وهسودان و مملان و با تشدید واو است تفاوت پیدا می‌نماید.
شدادیان از این ایل کردی بودند و از اینجاست که ایشان را «روادی» نیز خوانده‌اند. ولی بار دیگر می‌نگاریم که برخلاف آنچه برخی شرق‌شناسان اروپا پنداشته‌اند اینان را با خاندان وهسودان و مملان خویشی و پیوند در کار نبوده و این روادیان (بی‌تشدید) جز آن روادیان (با تشدید) می‌باشند. اینان از بومیان کهن ایران بودند و آنان پدرانشان از تازیکستان به آذربایگان آمده بودند.
به نوشته ابن خلکان کردان روادی در بیرون شهر دوین تختگاه کهنه ارمنستان نشیمن داشتند۲. شدادیان را هم باید گفت از آنجا برخاسته‌اند.
ولی به‌هرحال پیش از سال ۳۴۰ که به نوشته منجم‌باشی محمد پسر شدادنیای
________________________________________
(۱) . درباره شیرکوه و ایوب عمو و پدر صلاح الدین می‌نگارد: «و اصلهما من الاکراد الروادیة و هذا القبیل هم اشرف الاکراد».
(۲) . جلد دوم کتاب ابن خلکان داستان صلاح الدین ایوبی دیده شود.
شهریاران گمنام جلد ۱
