این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
| می خور که فلک بهر هلاک من و تو | قصدی دارد بجان پاک من و تو | |||||
| در سبزه نشین دمی روشن میخور | کاین سبزه بسی دمد ز خاک من و تو | |||||
| ای آنکه نتیجه چهار و هفتی | وز هفت و چهار دائم اندر تفتی | |||||
| می خور که هزار بار بیشت گفتم | باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی | |||||
البتّه توجّه فرموده‌اید که از این سیزده رباعی یکی (دومی) در رباعیات زینةالمجالس است و یکی (یازدهمی) از رباعیات مذکور در مرصادالعباد است
۶– فاضل گرامی آقای سعید نفیسی چندین سال پیش ازین در کتابخانه مجلس شورای ملّی جُنگی از منشآت و اشعار سراغ کردند که در سال ۷۵۰ یعنی نه سال پس از مونس‌الاحرار کتابت شده و این یازده رباعی در آن جنگ بنام خیام مندرج است:
۴۸
