این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۲
بسم الله الرّحمن الرّحیم
جهاندار خدائی را منت و ستایش سزاست که جهانداران با عز و تمکین را در روی زمین بآیت جلالت و عظمت خویش برافراشت و با اینکه با هر موجودی همراهست فهم و درک صفات شریف خویش را از قوّه هر وهم و خیال برتر کذاشت سبحانه و تعالی جلّ جلاله و عظم شانه چکونه ممکن است که مصنوعی نادان و مخلوقی ناتوان حق صفت و قدر نعمت صانعی قوی و قدیم شناسد و احسانش را در مقام شکر و ثناء برآید با کدام زبان و با کدام دانائی و بیان ذره‌کی داند ثنای آفتاب چه نسبت است خالق را با مخلوق و رازق را با مرزوق که آن موجودیست مجرّد بیرون از وهم و قیاس و این موجودیست مرکب از عناصر و محتاج باقتباس هر قدر آنرا قدرت و توانائی این را ضعف و ناتوانی البتّه ما بندکانرا چه حد
و اندازه
